piątek, 15 października 2010

Pierwsza pomoc

Czekając na nocny pociąg, który zabrałby mnie z powrotem do domu, zauważyłem jak wszyscy wokół mnie ludzie na peronie patrzą w stronę schodów. Starszy Pan w garniturze zasłabł i przewrócił się na ostatnim stopniu. Jakiś młody Japończyk od razu podszedł do niego, ukląkł i spytał czy wszystko w porządku. W tym samym czasie, kobieta będąca w pobliżu zawiadomiła pracownika stacji o całej sytuacji. Ten w raz z młodym Japończykiem pomogli położyć się starszemu Panu na plecach, podkładając mu pod głowę jego własną aktówkę. Ktoś inny podniósł z ziemi jego parasol stał obok.


Na twarzy staruszka widoczny był grymas bólu, gdy z trudem starał się złapać powietrze. Pracownik stacji pytał go co go boli, czy coś sobie złamał. Odpowiedzi nie usłyszałem, być może w ogóle nie padła. Klatka piersiowa Japończyka ciężko opadała w dół a w raz nią jego koszula. Całe ciało miał bardzo chude.


Pracownik stacji wyciągnął telefon i wezwał pomoc. Niebawem zjawiło się kolejnych dwóch ludzi w mundurach. Jeden z nich przyniósł wózek inwalidzki. W trójkę unieśli staruszka. Jeden wziął jego aktówkę, drugi prowadził wózek, a trzeci dziękował ludziom za pomoc, którą w międzyczasie parę osób zaoferowało. Gdy odchodził młody Japończyk, stojący cały czas obok, podał mu parasol staruszka. Pracownik ukłonił się głęboko i jeszcze raz podziękował.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz